دکتر عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی در سومین کارگروه منطقه‌ای بهسازی بافت‌های نابسامان آسیا و اقیانوسیه بر ضرورت پایداری شهرها و سکونتگاه‌ها، مهار رشد مهارگسیخته شهرها، توسعه شهری و روستایی و توجه یکسان به بافت‌های فرسوده، سکونتگاه های غیررسمی و روستاهای حاشیه شهر تاکید کرد.
به گزارش روابط عمومی شرکت مادر تخصصی عمران وبهسازی شهری ایران به نقل از پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، متن کامل سخنرانی دکتر عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی در سومین کارگروه منطقه‌ای بهسازی بافت‌های نابسامان آسیا و اقیانوسیه که یکی از کارگروه‌های اجلاس وزرای مسکن و شهرسازی آسیا و اقیانوسیه است و صبح امروز یکشنبه هشتم آذر برگزار شد به شرح زیر است:
عالیجنابان،
نمایندگان محترم،
خانم‌ها و آقایان،
در آغاز اجازه می‌خواهم به شما برای حضور در جمهوری اسلامی ایران خوش‌آمد گفته، و از تمامی شرکت‌کنندگان برای حضور در سومین نشست کارشناسی کارگروه منطقه‌ای بهسازی بافت‌های نابسامان سپاسگزاری نمایم که مطابق برنامه اجرایی مسئول و با هدف یافتن راه‌حل‌هایی اجرایی برای پر کردن خلاء بین سیاست و اجرا در بازآفرینی شهری برگزار می‌شود. اطمینان دارم گفتگوهای شما در این نشست برای پیشبرد شهرهای قابل زندگی و پر رونق در منطقه آسیا و اقیانوسیه نقشی مهم ایفا خواهد کرد.
همان‌گونه که استحضار دارید، مجمع عمومی به تازگی ۱۷ هدف کلان و ۱۶۹ هدف خرد برای توسعه پایدار را به تصویب رسانده است تا در ۱۵ سال آینده به انجام اقدامات جدی منجر شود. این دستور کار جهانی جدید درمقایسه با هشت هدف توسعه هزاره مصوب سال ۲۰۰۳ از یکسو به تنوع چالش‌ها اشاره دارد.
در اینجا به ویژه به هدف کلان ۱۱ اشاره می‌کنم که ضرورت فراگیری، امنیت، تاب‌آوری و پایداری شهرها و سکونتگاه ما را مطرح می‌کند. برای دستیابی به این هدف، باید عنایت داشت که توسعه مسکن و سکونتگاه امری پیچیده و با تاثیراتی فرامرزی است که کوششی مشترک در سطح منطقه را طلب می‌کند.
بنابراین، اجلاس وزرای مسکن و شهرسازی آسیا و اقیانوسیه و پنج کارگروه موضوعی آن باید نقشی مهم در ترغیب همکاری در سطح منطقه و زیرمنطقه در پرداختن به چالش‌های توسعه ایفا کند.
چالش مهم دیگر که در ذیل این هدف به آن اشاره شده نیاز به بهسازی است. رشد مهارگسیخته شهرها نیازمند برنامه‌ریزی یکپارچه و کارآمد برای توسعه هماهنگ تمامی طیف سکونتگاه‌ها، از روستای کوچک تا کلانشهرهای بزرگ است. در این چنین برنامه ریزی دسترسی همگان به مسکن ایمن و در استطاعت و خدمات پایه تضمین خواهد شد. غفلت از این نیاز ناگزیر منجر به شکل‌گیری بافت‌های نابسامان و در نتیجه نیازی فوری به بازآفرینی شهری خواهد شد.
ار آنجا که در اصول سوم ، سی‌ویکم و چهل‌وسوم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران حق دسترسی به مسکن متناسب با نیاز به وضعیت شناخته شده است، مسکن و توسعه شهری و روستایی همواره از دغدغه‌های مهم در سیاست‌های توسعه در کشور ما بوده است.
علاوه بر این در کشور ما از آغاز دهه ۱۳۷۰ پروژه‌هایی در زمینه بهسازی شهری اجرا شده است. رویکرد ما نیز در طی زمان و با کسب تجربه از مداخلات صرف کالبدی در مرکز شهر و محورهای فرهنگی به بازآفرینی شهری اجتماع محور و مشارکتی تغییر کرده است. در سال ۱۳۸۳ سند توانمندساری و ساماندهی سکوتگاه‌های غیررسمی به تصویب هیئت دولت رسید. براین اساس، ستادهایی در سطح ملی و محلی برای تشویق بهسازی اجتماع محور تشکیل شد.
بر پایه آموخته‌های حاصل از اجرای این سند، در سال ۱۳۹۳ سند احیا، بهسازی، نوسازی و توانمندسازی بافت‌های شهری فرسوده و ناکارآمد به تصویب هیئت دولت رسید. در این سند به بافت‌های فرسوده، سکونتگاه غیررسمی و روستاهای حاشیه شهر به تساوی توجه و چهارچوبی منعطف برای بازآفرینی، بهسازی و نوسازی تعریف نشده است. چهارچوب اصلی بهسازی سکونتگاه‌های غیررسمی به همراه این سند جدید معتبر خواهد بود.
بگذارید سخن را با سپاسگزاری از همکارانم در وزارت راه و شهرسازی و شرکت عمران و بهسازی شهری برای برگزاری این نشست کارشناسی و حمایت مرکز و دفتر تهران برنامه امکان بشر ملل متحد، و همچنین شرکت‌کنندگان محترم برای به اشتراک گذاشتن دانش و تجارب خود در این نشست به پایان برم.
امیدوارم این نشست که محفلی برای تبادل تجربه بین کشورهای عضو اجلاس وزرا است، به ترویج رشد همگون، ترغیب توسعه و پایدار و تبدیل شهرها و سکونتگاه‌ها به مکان‌هایی فراگیر، ایمن، تاب‌آور و پایدار کمکی شایان نماید.
