دکتر عباس آخوندي وزیر راه و شهرسازی در پیامی ضمن تبریک روز جهانی شهرساز، گفت: باید همچنان که از دستاوردهای دانش جهانی برخوردار می‌شویم، در چارچوب تاریخ ایران و تمدن آن، شهری طراحی کنیم که انسان‌ها در آن احساس رشد و بالندگی، دلبستگی و سرزندگی داشته باشند و بتوانند در جهت ارتقای کیفیت زندگی بکوشند.
به گزارش روابط عمومی شرکت مادر تخصصی عمران و بهسازی شهری ایران به نقل از پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، ۸ نوامبر برابر با ۱۹ آبان ماه روز جهانی شهرسازی است. شعار این روز جهانی؛ تجارب جهانی، برنامه‌ريزی محلی با هدف گفتگوی جهانی و پياده‌سازی و اجرای آن با برنامه‌ريزی ملی بر اساس اندیشه نظام سیاسی مبتنی بر مشارکت و مردم‌سالار است.
دکتر عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی در یادداشتی به مناسبت روز جهانی شهرسازی به تبیین اهمیت شهرسازان و راهکارهایی که این قشر باید به کار گیرند تا شهرها سامان گیرند پرداخته است. متن پیام وزیر راه و شهرسازی برای روز جهانی شهرساز به شرح زیر است:
روز جهانی شهرسازی
سکونت بیش از ۷۰ درصد جمعیت ایران در شهرها نشان از تحول و دگرگونی فزاینده جامعه ایران به سوی شهری شدن دارد. شهری شدن در ایران گرچه فرصت‌هایی برای توسعه فراهم آورده، اما غلبه دیدگاه‌های کارکردگرایانه و نوپردازانه در این فرآیند فارغ از توجه به سرشت تاریخی، فرهنگی و زیست‌سرزمینی، شهرهای کشور را با چالش‌هایی بنیادین مواجه کرده است. چالش هایی که جریان زندگی در شهرهای بزرگ و کلانشهرها را با اختلال روبه‌رو ساخته‌اند. این چالش‌ها که شاید با ورود اندیشه تجدد در ایران و تغییر ساختار شهرها در همه ابعاد اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی، نقطه آغازین شکل‌گیری آن‌ها باشد، در سه زمینه قابل زندگی‌بودن، حرکت انسان و کالا و نهایتا کالایی‌شدن شهرها نمایان شده‌اند.
شهر ایرانی تحت تاثیری تحولات اخیر دوران تجدد در بازاندیشی مسائل خود دچار نقصان شده است؛ این نقصان که به شکل آشفتگی در همه زمینه‌ها از جمله معماری و شهرسازی نمایان می‌شود بازتابی از آشفتگی هویتی است.
در این میان اقداماتی نیز که تاکنون با شعار توسعه‌شهری در ایران برنامه‌ریزی و اجرا شده‌اند هرچند، در پاره‌ای موارد احیانا مشکلی را حل کرده‌اند، لیکن در بسیاری موارد دیگر، نه تنها کمکی به حل مسائل و مشکلات شهرها نکرده‌اند بلکه تحت غلبه جریان کالایی شدنِ همه چیز، شهرها را به سمت نابودی پیش برده‌اند. در بسیاری از طرح‌های توسعه و عمران سه مفهوم پایه‌ای «عدالت» به مفهوم نهاد آفرینش، «ایران» به عنوان هویت و منبع الهام و «شهروند» به مثابه انسانی که حق مشارکت و تعیین سرنوشت دارد، همواره مغفول مانده‌اند.
بر این اساس به نظر می‌رسد، دستور کار شهری جدید باید چهار رکن بنیادین را پوشش دهد:
توجه به شهرها به عنوان «سازمان اجتماعی» که هسته تشکیل‌دهنده آن شهروندان و در مرحله بعدی خانواده است، به عنوان سیاست بنیادین توسعه ملی و توجه ویژه به موضوع فقر شهری.
توزیع نقش اقتصادی شهرها در توسعه ملی و نیز شناسایی فرصت‌هایی اقتصادی که شهرها ارایه می‌دهند.
رسیدگی به چالش‌هایی زیست‌محیطی جهانی مانند تغییرات آب و هوایی، مصرف ناپایدار انرژی و ریسک بالای بلایای طبیعی.
ایران‌شهر به عنوان عنصر هویتی و معنی بخشی به زندگی مدنی ایرانیان.
در چنین شرایطی به نظر می‌رسد بازخوانی و بازآفرینی شهری در چارچوب یک دستور کار شهری جدید در روزگار معاصر، بتواند از طریق بازتعریف هویتی، فرآیندی و ساختاری، چارچوبی بنیادین را برای خروج از چالش‌های معاصر توسعه در ایران فراهم نماید. ما نیاز داریم تا برای رسیدن به مکان مطلوب زندگی، محیط امن، آسایش و فضای بالنده، حقیقت و عنصر معنایی زندگی را در شهر به عنوان یک سازمان اجتماعی جستجو نماییم. در این بستر، بازگشت بنیادین به انسان، شهروند و اندیشه ایران‌شهری سنگِ بنای زیرین است. باشد که شهرهایمان را به عنوان ایران‌شهر طراحی کنیم تا همه به آن عشق داشته باشند و برای آبادانی‌اش تلاش کنند.
در این راستا ما باید همچنان که از دستاوردهای دانش جهانی برخوردار می‌شویم، در چارچوب تاریخ ایران و تمدن آن شهری طراحی کنیم که انسان‌ها در آن احساس رشد و بالندگی، دلبستگی و سرزندگی داشته باشند و بتوانند در جهت ارتقای کیفیت زندگی بکوشند. /
دکتر عباس آخوندی- وزیر راه و شهرسازی ایران
