پس از آن که وزیر راه و شهرسازی رسما اعلام کرد باید با طراحی برنامههای چندجانبه بحث هویت شهری و مدیریت شهرسازی دوباره مطرح شده و هویت شهری در ایران بازگردانده شود، حالا معاون وزیر راه و شهرسازی خبر از احیای دوباره طرح «کالبد ملی» داده است.
به گزارش روابط عمومی شرکت مادر تخصصی عمران وبهسازی شهری ایران به نقل از خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، پیروز حناچی اعلام کرده که وزارت راه و شهرسازی بنا دارد با هماهنگی با طرح آمایش سرزمینی و طرح جامع حمل و نقل بار دیگر طرح کالبد ملی را اجرایی کند.
در چارچوب این طرح که البته سالهاست به دست فراموشی سپرده شده و توجه چندانی به آن صورت نگرفته است بناست میزان حضور جمعیت در هر ناحیه از ایران مورد بررسی قرار گرفته و با استفاده از تمام ظرفیتهای موجود در یک منطقه امکان ایجاد محیطهای شهری و زیست محیطی جدید فراهم شود.
این مساله در حالی مطرح شده که با توجه به نبود یک مدیریت همه جانبه، در حال حاضر بخش عمدهای از مناطق شهری کشور خالی از سکنه بوده و در مقابل چند نقطه اصلی از تراکم بسیار بالای جمعیت رنج میبرند.
تهران به عنوان نماد جمعیتی کشور در شرایطی در حال حاضر بیش از 9 میلیون نفر را در خود جای داده که طبق اعلام وزیر راه و شهرسازی در بهترین حالت ظرفیت پذیرش هفت میلیون جمعیت را داشته است.
شهرهایی مانند مشهد، اصفهان و حتی یزد نیز که از سوی وزیر راه و شهرسازی بارها بر روی آن ها تاکید شده از مشکلات این چنینی رنج می برند. آلودگی هوا مشکل منابع آب و البته امکانات زیرسازی پایین باعث شده عملا ساکنان بسیاری از این شهرها ادامه زندگی در آنها را غیرممکن ببینند تا جایی که تراکم بالای جمعیت در بعضی از ساعات فشاری به امکانات زیرسازی وارد میکند که هیچ برنامه جایگزینی برای آن قابل اجرا نیست.
حالا طبق اعلام معاون وزیر راه و شهرسازی بناست این وزارتخانه طرحی را دنبال کند که براساس آن کشور به 9 ناحیه مجزا تبدیل شده و تمام ظرفیتها و جایگاههایی که میتوان از آن به عنوان محلی برای زندگی ایرانیها استفاده کرد به کار گرفته شود.
دکتر حناچی به تجربه موفق مناطقی مانند عسلویه در جذب ساکنان جدید و اشتغالزایی اشاره کرده و گفته است در صورت برنامه ریزی لازم می توان انتظار داشت در بعضی از دیگر مناطق پرتعداد کشور چنین مراکز جمعیتی جدیدی را به وجود آید.
هر چند طرح کالبد ملی نیاز به بررسیهای گسترده داشته و عملیاتی شدن طرحهای این چنینی که مستلزم جابهجایی جمعیت و به وجود آوردن حوزه جدید جمعیتی است نیاز به زمان بسیار طولانی دارد، اما صرف توجه به این طرحها می تواند لااقل برای خانوادههای جدید یک بستر لازم برای انتخاب محل زندگی خود از گزینه های مختلف را به وجود آورد.