به گزارش خبرنگار روابط عمومی شرکت بازآفرینی شهری ایران در این نشست که با حضور کارشناسانی از ادارات کل راه و شهرسازی استانها، شهرداریها و ادارات عمران و بازآفرینی شهری شهرداریها و حرفهمندان برگزار شد، موضوع« نوآوری در بازآفرینی محلات شهری:رویکردها و الگوهای عملیاتی» مورد بحث و بررسی قرار گرفت.
در ابتدای این نشست سعید اسدی محجوب مدیرکل دفتر مطالعات کاربردی و امور ترویجی شرکت بازآفرینی شهری ایران با بیان اینکه مطلوبیت فضای کسب و کار از جمله شاخصهای تعیین کننده وضعیت اقتصادی هر کشوری به شمار میرود، اظهارکرد: هر چه فضای کسب و کار در کشور شفافتر و رقابتیتری باشد، سریعتر به سمت رونق اقتصادی پیش خواهیم رفت.
مدیرکل دفتر مطالعات کاربردی و امور ترویجی شرکت بازآفرینی شهری ایران با اشاره به اینکه ورود استارتاپها باعث تحول در همه حوزهها میشود گفت: جهت گسترش کسب و کارهای نوآور باید شرکتها و سازمانها برای اضافه شدن به جمع شتابدهندهها ترغیب شوند همچنین باید برخی قوانین دست و پاگیر در حوزه راهاندازی استارتاپها تعدیل گردد.
اسدی با اشاره به اینکه کاهش زمان و هزینههای مرتبط با راهاندازی و ادامه فعالیت استارتاپها، نیازمند به تدوین نقشه راه جامع و متناسب، توسط دولت در ارتباط با سرمایهگذاری ترسیم می شود، اظهارکرد: تنظیم یک برنامه کوتاه مدت و میان مدت روشن با تکیه بر افزایش اشتغال، ایجاد امکان دسترسی کامل به وضعیت بازارهای مالی، پولی و سرمایه، ایجاد واحدهای حمایتی در دانشگاهها و بستههای حمایتی برای دانشجویان کارآفرین، راه اندازی ساز و کار بهرهبرداری از ایدههای خلاق و هدایت نظاممند بخش خصوصی از جمله موارد حمایت از فعالیتهای استارتاپی به شمار میآید.
مدیرکل دفتر مطالعات کاربردی و امور ترویجی شرکت بازآفرینی شهری ایران گفت: در راستای آئین نامه حمایت از شرکت های نوپا مصوب هیات محترم وزیران و اهداف طرح سیاست رویش در وزارت راه و شهرسازی این دوره آموزشی برای مدیران و کارشناسان شهری برگزار می گردد.
سینا عطائی پژوهشگر در حوزه نوآوری شهری، ابتدا مبانی فکری نوآور حاکم بر بازآفرینی شهری را در قالب تعریف، مشارکت،کنش جمعی و برنامهریزی پایین به بالا بیان کرد و در ادامه گفت: تحقق بازآفرینی اجتماعمحور در گرو درک درست مفهوم کنش جمعی در قالب سه کلیدواژه همکاری، هماهنگی و خاطر جمعی است.
این پژوهشگر در حوزه نوآوری شهری تصریح کرد؛ سه موضوع هم آفرینی شهری (خلق فرایند نوآورانه مشارکتی در بازآفرینی محلات شهری) آمایش شهری (توسعه دارائیمبنا) و الگوهای برنامهریزی نوآورانه محلی (توسعه ارزشهای بومی با استفاده از الگوهای نوآورانه، برنامههای عملیاتی مشارکتی و برندسازی محلی) از محورهای اصلی ما می باشد.
عطائی در ادامه به بیان و شرح هر یک از این فعالیتها پرداخت و در توضیح تعریف هم آفرینی شهری گفت: هم آفرینی نوعی رویداد تفکر و طراحی تعاملی است که در آن مشارکتکنندگان با انگیزه و خلاق درون محلات شهری و متخصصین با گرایش در حوزههای برنامهریزی و طراحی (معماری، شهرسازی، فضای سبز، محیط زیست، طراحی صنعتی، گرافیک، مجسمه سازی، نقاشی و ...) گردهم میآیند و به خلق و توسعه ایدههای کاربردی در حل مسئلهای محلی، با راهبری و راهنمای تخصصی می پردازند.
او با معرفی مفهوم نوآورانه "آمایشگاه فرهنگ و فناوری" که مفهوم جایگزین کارخانه نوآوری بوده، گفت: کارخانههای نوآوری به این دلیل که غالبا دردسترس جامعه خلاق محدودی است که شرایط اجتماعی و اقتصادی آنها، دسترسی به اینگونه فرصتها را برایشان مهیا نموده؛ پیوست عدالت ندارند و نمیتوانند به درون محلات رخنه کرده و خلاقیتهای جامعه محلی را آنچنان که باید فعال نمایند. این کاستی را میتوان از طریق توسعه ایدهای مبتنی بر ادبیات و اصول "مکانسازی" و ترکیب مفاهیم عملکردی اقتصاد، فرهنگ و فناوری در سطح محلی، رفع کرد بهطوریکه روابط متقابل این مفاهیم اساسی، ساختارهم پیوند توسعه محلی را پدید آورند.
عطائی اظهارکرد: آمایشگاههای فرهنگ و فناوری (آفهها)، سنگ بنا و نطفه فرایند نوآورانه آمایش شهری در سه بعد انسان، مکان و فضا است. این فرایند آمایشی، زمینه را برای بازآفرینی مکانهای رهاشده محلی و فضاهای بدون کارکرد یا با عملکرد نامناسب و توانمندسازی نیروهای انسانی محلی فراهم میسازد.
این پژوهشگر در حوزه نوآوری شهری با اشاره به موضوع برنامه ریزی نوآورانه محلی گفت: توسعه محلی در گرو بهرهمندی از ظرفیتها و دارائیهای محلی است به طوری که بهینه سازی و تعادل بخشی میان نیازها و شرایط زیست محیطی و اجتماعی و اقتصادی حاصل شود.
او افزود: این تفکر ضرورت توجه به مشارکت، تاکید بر برندسازی محلی و بهرهمندی از برنامههای عملیاتی خرد مقیاس نوآورانه را نمایان می سازد.
عطائی همآفرینی، مردم شهر و برندینگ محلی و برنامه عملیاتی نوآورانه را از اقسام برنامهریزیهای نوآورانه برشمرد و گفت: در فرآیند پروژه مردم شهر باید 5 گام اساسی بترتیب سنجش وضعیت و شناسایی محلات، ایده پردازی و طراحی راه حل، تدوین شناسنامه مسائل، تدقیق مسائل با کمک گفتگوی تخصصی و کشف مسئله مشارکتی و طراحی ابزار توجه جدی داشت.