به گزارش روابط عمومی شرکت بازآفرینی شهری ایران به نقل از پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، مجید روستا با اشاره به سابقه این موضوع گفت: «از پایان برنامه سوم توسعه تاکنون، نوسازی بافت‌های فرسوده یکی از دغدغه‌های همیشگی برنامه‌های ملی پیشرفت بوده است. حالا با ورود به برنامه هفتم، نیم میلیون واحد مسکونی بر روی میز تصمیم‌گیران و در دستور اقدام قرار گرفته؛ رقمی که می‌تواند به کاهش سالانه ۲۰ درصد از وسعت بافت‌های فرسوده و ناکارآمد شهری منجر شود.»
وی یادآوری کرد که طبق قانون بودجه سال ۱۳۸۶، شهرداری‌ها موظف به ارائه ۵۰ درصد تخفیف در صدور پروانه ساخت بافت‌های فرسوده شده‌اند. با این حال، او معتقد است مشوق‌های فعلی نیازمند بازنگری جدی است: «بسته ۱۹ بندی سیاست‌های تشویقی که سال ۱۴۰۱ توسط شورای عالی معماری و شهرسازی ابلاغ شد، باید با هدف افزایش کیفیت زندگی ساکنان این مناطق دوباره بررسی و بازنگری شود.»
روستا تأکید کرد: «باید بدانیم در کدام مناطق اقدام انفرادی موفق بوده و کجا باید به سمت بلوک‌سازی برویم. منابع دولتی محدودند و باید بیشترین اثر را داشته باشند.»
در ادامه، نمایندگان مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی و شهرداری‌های تبریز، اصفهان و مشهد نیز از تجربیات خود در اجرای سیاست‌های تشویقی گفتند و نقاط قوت و ضعف آن‌ها را بررسی کردند.
سید حمید موسوی، معاون فنی و نظارت شرکت بازآفرینی شهری ایران، نیز انتقال تجارب موفق میان شهرها را کلید شتاب‌بخشی به نوسازی دانست: «هیچ شهری مسیر نوسازی را از صفر آغاز نمی‌کند؛ باید از یادگیری جمعی استفاده کنیم.»
این نشست به همت دفتر مطالعات کاربردی و امور ترویجی شرکت بازآفرینی شهری ایران برگزار شد؛ رویدادی که شاید بتوان آن را آغاز جراحی واقعی بسته‌های تشویقی نوسازی دانست.
