معاون مسکن و ساختمان وزریر راه و شهر سازی اظهارداشت : بر اساس مطالعات طرح جامع مسکن بافت میانی بسیاری از شهرهای ما از فرسودگی در رنج هستند. این بافت ها با سه مشخصه ریزدانگی، نفوذناپذیری و ناپایداری شناخته می شوند. از سوی دیگر مشکل حاشیه نشینی و اسکان غیر رسمی مشکل دیگر بسیاری از شهرهای ماست.
دکتر حامد مظاهریان گفت : پیشنهاد طرح جامع این بود که به درون شهر بازگردیم و سرمایهگذاری های آینده و تقاضای اصلی در درون شهرها را ملاک سیاستگذاری و عمل قرار دهیم. در این حالت با هر سرمایهگذاری که در روی یک واحد فرسوده در مرکز شهر انجام میدهیم هم داریم به نیاز آن مرکز شهر که مسکن پایدار است پاسخ میدهیم و در عین حال داریم به نیاز واقعی مسکن در مکانی که صاحب هویت است و خدمات روبنایی و زیربنایی شهری برای آن فراهم است، پاسخ میدهیم.
به گزارش روابط عمومی شرکت مادر تخصصی عمران و بهسازی شهری ایران به نقل از پایگاه خبری وزارت راه و شهر سازی وی افزود : طبق توصیه طرح جامع این موضوع در دستور کار قرار گرفت و از درون آن بحث بازافرینی شهری مورد توجه قرار گرفت که با افزایش کیفیت زندگی، بافت درونی شهرها و از سوی دیگر بافتهای حاشیهای شهرها مورد نوسازی قرار گیرد.
دکتر مظاهریان در ادامه خاطر نشان میکند: طرح جامع همچنین به این دلیل که در دهه های اخیر سیاست های متناقضی در رابطه با زمین وجود داشت، توصیههایی در رابطه با سیاست زمین ارایه می کند. ما از یک سوی شهرهای جدید را گسترش داده ایم که توسعه ای منفصل از شهر اصلی است و از سوی دیگر بر اثر بی انضباطی شهری، تراکم فروشی در شهر اصلی گسترش یافته که اینها دو سیاست متناقض است و مجموع این سیاستها به یک عدم تعادل در قیمت زمین و ارزش ۵۵ درصدی آن در قیمت تمام شده ساختمان در شهرها رسیده است.
پیشنهاد طرح جامع در تامین مسکن کم درآمدها/جلوگیری از تشکیل کلونی فقر
وی از دیگر مباحث اصلی طرح جامع را تامین مسکن کمدرآمدها که تحتعنوان مسکناجتماعی شناخته میشود، عنوان میکند و میگوید: تجربههای جهانی مسکن کمدرآمدها میگوید که در ساخت مسکن اجتماعی که مخصوص ۲ یا ۳ دهک پایینی جامعه است-یعنی کسانیکه زیرخط فقر به سر می برند-، باید از تجمع این گروه های درآمدی در مناطق شهری و ساختمانها جلوگیری بعمل آوریم زیرا این تمرکز باعث میشود که بازتولید فقر در آنجا صورت بگیرد.
دکتر مظاهریان ادامه میدهد: دولت وظیفه دارد تا دسترسی گروه کم درآمدها را به مسکن فراهم کند اما لزوما این به معنی ساخت خانه نیست ... در واقع، دسترسی به مسکن یعنی آنکه دولت باید شرایط دسترسی به مسکن مناسب را در اختیار این طبقات قرار دهد تا آنها بتوانند با وسع اقتصادی که دارند در آنها ساکن شوند و آن مسکن بتواند به نیازهای آنان پاسخ داده، سلامت آنها را تضمین کند و در عین حال ساکنان بتوانند از عهده پرداخت اجاره آن برآیند.
معاون مسکن و ساختمان وزیر راه و شهر سازی پیرامون بازخوانی سیاستها و ماموریتهای معاونت مسکن و ساختمان خاطر نشان میکند: محور دیگر طرح جامع مسکن روستایی است که به نظر میرسد در طی چند دهه بعد از انقلاب خوشبختانه سرمایهگذاری مناسبی در آن انجام شده است و از بخش های باثبات برنامههای مسکن، مسکن روستایی است. در این بخش نیز مجموعه سیاستها و تدابیری در نظر گرفته شد برای آنکه بتوانیم درصد قابلتوجهی از مسکن روستایی نوسازی شده و در برابر حوادث و زلزله مقاومسازی شوند.
وی تصریح میکند: از دیگر محور های طرح جامع مسکن گسترش بازار رهن است. در طرح جامع پیشبینی شده که برای آنکه بتوانیم تامین مسکن کمدرآمدها را داشته باشیم سرمایه بانک مسکن افزایش یافته و بانک مسکن به بانک توسعهای تبدیل شود.
به گفته دکتر مظاهریان، هماکنون بانک مسکن یک بانک تجاری- تخصصی مسکن است ولی در فرمتی که طرح جامع پیشبینی کرده است بانک مسکن یک نهاد توسعهای برای بخش مسکن تبدیل میشود که این ایده به مرحله اجرایی رسیده و در حال پیشرفت است. بانک توسعه ای بانکی است که اجرای سیاست های مسکن برایش اولویت اول است و نه سوداوری که هدف اصلی یک بانک تجاری است.
وی ادامه میدهد: تبدیل بانک مسکن به نهادی توسعه ای برای طرح های مرتبط به مسکن، طرح هایی همچون مسکن کمدرآمدها، مسکن اجتماعی و مسکن روستایی که بسیار متکی به بودجه دولت هستند این امکان را فراهم می کند که به نحو مناسب تری تامین مالی شوند. معمولا در زمان هایی که بودجه دولت به هر دلیلی ناشی از تحریم یا کاهش قیمت نفت و یا هر ایتم دیگری کاهش داشته باشد نخستین جاهایی که ضربه خورده و آسیب میبینند برنامههای تامین اجتماعی هستند و طرح های مسکن کم درآمدها از این جمله هستند.
تدوین طرح جامع مسکن با خرد جمعی
به گفته دکتر مظاهریان، در همان ابتدای فعالیت در حوزه معاونت مسکن و ساختمان در دولت یازدهم قرار شد تا بازنگری در طرح جامع مسکن که نقشه راه و تعیین کننده نوع نگاه به مسکن است در اولویت قرار بگیرد و با خرد جمعی و با همکاری بهترین متخصصان موجود در کشور طرح جامع مسکن تدوین شد.
معاون مسکن و ساختمان با اشاره به تاکید صاحبنظران بر درس گرفتن از طرحهای جامع قبلی و لزوم انعطاف پذیر بودن طرح، تصریح میکند: در تدوین طرح، مکانیزمی پیشبینی شد تا متناسب با تغییر شرایط جمعیتی و یا وضعیت اقتصادی طرح، خود را به روز کند و تغییرات لازم بر اساس شرایط زمان در آن اعمال شود. به همین منظور کمیته پایشی در طرح جامع پیشبینی شد تا بتواند موجودی مسکن، آمار جمعیت و رشد اقتصادی را رصد کند و متناسب با تغییرات، برنامه های اجرایی طرح بهروز رسانی شود.
یافتههای طرحجامع مسکن برای سیاستگذاران
دانشیار دانشکده معماری دانشگاه تهران با یادآوری اینکه خود طرح جامع مسائل فراوانی را برای سیاستگذاران روشن کرد، خاطرنشان میکند: طرح جامع و مطالعه بر روی آن روشن کرد که سرمایه گذاری با بهره وری بسیار پایین در ساخت مسکن لوکس صرف شده است. برآورد می شود چیزی در حدود ۲۰۰ میلیارد دلار سرمایهگذاری انجام شده در ساخت مسکن لوکس به دام افتاده است. سرشماری سال ۱۳۹۵ و آمارهای منتج از آن، نشان داد که حدود ۲ میلیون و ۶۰۰ هزار واحد خانه خالی در کشور وجود دارد که در طراحی و ساخت بسیاری از آنها به الگوی مصرف توجه نشده است. بنابراین متقاضی واقعی برای آنها وجود ندارد.
دکتر مظاهریان درباره طرح جامع مسکن، میافزاید: از سوی دیگر طرح جامع نشان داد این اندیشه که پایه طرح مسکن مهر قرار گرفته بود که اگر در بیرون از شهر خانه بسازیم قیمت زمین حذف می شود اندیشه ای ساده انگارانه بوده برای اینکه زمینی که بیرون شهر است هنوز خدمات زیربنایی همچون تجهیزات شهری، برق، گاز، آب و... و همچنین خدمات روبنایی شهری همچون مدرسه، مسجد، مرکز بهداشت و خرید و ... را ندارد و سیاستگذار آن را به شمار نیاورده است.