به گزارش روابط عمومی شرکت بازآفرینی شهری ایران به نقل از پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی (استان قزوین)، لیدا معروفی گفت: در راستای تحقق ماده ۱۲ قانون جهش تولید مسکن و استفاده از اراضی درون شهری در بافت فرسوده و سکونتگاه‌های غیررسمی و همچنین تکلیف محوله مطابق بند (پ) شورای عالی شهرسازی و معماری ایران مورخ ۲۶ مهر ۱۴۰۰، مبنی بر آسیب‌شناسی موانع کالبدی و فضایی ناشی از اعمال ضوابط و مقررات طرح‌های توسعه و عمران در بافت‌های مذکور و ارایه سیاست‌های کالبدی متضمن تشویق نوسازی در بافت‌های فرسوده و ناکارآمد «سیاست‌ها و ضوابط تشویقی کالبدی متضمن نوسازی محله‌ای در بافت‌های فرسوده و ناکارآمد شهری»، محدوده بازآفرینی شهر قزوین در شهریور ماه سال گذشته مورد بازنگری قرار گرفت و به تصویب شورایعالی شهرسازی و معماری ایران رسید.
معروفی ادامه داد: بر این اساس با توجه به مطالعات شناسایی بافت فرسوده سال ۸۹ و مطالعات تعیین محدوده های سکونتگاه های غیر رسمی و شاخص های ابلاغی در خصوص شناسایی این مناطق، تعیین و تدقیق محدوده های بازآفرینی شهر قزوین از طریق مهندسین مشاور ذیصلاح مطالعه و بررسی شد.
این مقام مسئول خاطرنشان کرد: با توجه به اعمال معیارها و شاخص‌های سه گانه تعیین محدوده بازآفرینی شهری مصوب شورایعالی شهرسازی و معماری ایران، مطالعات بازبینی و تعیین محدوده بازآفرینی شهر قزوین به مساحت ۱۰۰۴ هکتار، طی بند (۱) از مصوبات کمیسیون ماده ۵ شهر قزوین مورد تصویب قرار گرفت.
معروفی خاطر نشان کرد: با توجه به تعیین محدوده‌های نواحی منفصل شهری مشعلدار، چوبیندر، خیرآباد، ناصرآباد، وثوق آباد، حسن آباد، نجف آباد، اسماعیل آباد و سکونتگاه‌های مصوب پیشین شهر به عنوان سکونتگاه‌های غیر رسمی و بر اساس استنتاج از مطالعات مهندسان مشاور طرح مبنی بر شمول معیارهای بازآفرینی در محدوده های یاد شده، سکونتگاه‌های غیررسمی نیز به عنوان محدوده بازآفرینی لحاظ شد.
معاون شهرسازی و معماری اداره کل افزود: مطابق با شیوه نامه ابلاغی، معیارها و شاخص‌های سه گانه شناسایی و تعیین محدوده بازآفرینی شهری شامل مخاطرات، نازل بودن کیفیت محیطی و نازل بودن کیفیت زندگی به کار بسته شده است.
