معاون وزیر راه و شهرسازی با تأکید بر وجود تفاوت‌های اساسی در ماهیت مهاجرت‌ها نسبت به سال‌های گذشته در کشور اعلام کرد: تمرکزگزایی، عدم تعادل در توزیع جمعیت و استفاده از منابع، مهمترین عوامل ایجاد مهاجرت و ایجاد سکونتگاه‌های غیر رسمی به شمار می‌روند.
به گزارش روابط عمومی شرکت مادر تخصصی عمرا ن و بهسازی شهری ایران به نقل از خبرگزاری ایسنا دکتر محمد سعید ایزدی در خصوص روند فعلی مهاجرت در کشور بیان کرد: براساس گزارش‌های موجود روند مهاجرت در کشور از شکل شتابان خود به سمت ملایم‌تری سوق پیدا کرده اما متوقف نشده است.
به گفته وی روند مهاجرت در زمان حال از لحاظ کمی درصد بسیار ناچیزی کاهش یافته ولی از لحاظ ماهیت آن تفاوت‌های اساسی را به همراه داشته است.
دکتر ایزدی در ادامه با تأکید بر اینکه با توجه به تجارب موجود در جهان روند مهاجرت هیچ‌گاه متوقف نخواهد شد گفت: ما بدون شک نیازمند سیاست‌گذاری جدی در مقیاس ملی در این حوزه هستیم تا بتوانیم روند مهاجرت را کنترل کنیم. درحال حاضر هیچ نظامی برای پایش این مسئله در کل کشور وجود ندارد که عدم تعادل در توزیع جمعیت و بهره‌وری و استفاده از منابع نمونه‌ای بارز از آن به شمار می‌رود.
معاون وزیر راه و شهرسازی تبدیل شدن شهرها به جزایر منفصل را یکی از آثار عدم تعادل در کشور اعلام کرد و افزود: در حقیقت با ادامه این روند شهرهای با برخورداری پایین‌تر تضعیف شده و باعث افرایش میزان مهاجرت و ایجاد سکونتگاه‌ها در کشور می‌شوند.
مدیرعامل شرکت عمران و بهسازی شهری ایران در ادامه با تأکید بر لزوم هماهنگی و تهیه یک برنامه‌ریزی جامع با مشارکت عموبرخورداری از امکانات را در نواحی مختلف افزایش می‌دهد که از سویی دیگر این موارد نیز به شکل سکونتگاه غیررسمی و بافت فرسوده نمود پیدا می‌کنند.
دکتر ایزدی با تأکید بر این نکته که همه دستگاه‌ها باید در این حوزه سیاست‌گذاری مشترکی داشته باشند خاطرنشان کرد: تمرکزگرایی در کلانشهرها مهمترین عامل مهاجرت‌ها و ایجاد سکونتگاه‌های غیررسمی در کشور به شمار می‌روند که در نتیجه شرایط را برای جذب جمعیت از مناطق کمتر برخودار فراهم می‌کنند.
وی در پایان تمرکز ۴۰ درصدی امکانات در شهر تهران را اقدام و برنامه‌ای درست در این زمینه ندانست و افزود: در کشور ظرفیت‌های زیادی وجود دارد که می‌توان از آنها برای مبارزه با تمرکز گرایی استفاده کرد..
معاون وزیر راه و شهر سازی اظهارداشت : تمرکزگزایی، عدم تعادل در توزیع جمعیت و استفاده از منابع، مهمترین عوامل ایجاد مهاجرت و ایجاد سکونتگاه‌های غیر رسمی به شمار می‌روند.
