بیست و یکمین نشست «ایران شهر» با موضوع «شعر نو در دوره تجدد و مسئله ایران» عصر سه‌شنبه 3 اسفند ماه در خانه گفتمان شهر و معماری «خانه وارطان» برگزار شد.
به گزارش خبرنگار روابط عمومی شرکت مادر تخصصی عمران و بهسازی شهری ایران، بیست و یکمین نشست از سلسله نشست های ایرانشهر با حضور دکتر محمدسعید ایزدی معاون وزیر راه و شهرسازی، صاحب نظران، مهندسین مشاور، دانشجویان و علاقمندان با سخنرانی «کامیار عابدی» در خانه گفتمان شهر و معماری برگزار شد.
کامیار عابدی در ابتدای سخنرانی خاطرنشان کرد: تاریخ‌نگاری همزمان کار مشکل و سختی است. کسی که وقایع همان دوره و زمان زندگی را تاریخ نگاری می کند مانند کسی است که در میدان مین قدم می گذارد که احتیاط، میانه روی، جسارت و مصلحت اندیشی زیادی می طلبد.
عابدی در ادامه به بازخوانی در ادبیات معاصر و روند تغییر نگارش شعر با توجه به مسائل اجتماعی، اقتصادی و فرهنگ در جامعه ایرانی میان داستان نویسان، پژوهشگران، ادبیان و شاعران دوره های مختلف پرداخت و گفت: در 120 سال گذشته شعر ایرانی و فارسی فراز و فرود های زیادی داشته است که می توان به دوره بازگشت و سنتی تقسیم کرد.
عابدی این دوره ها را به هشت زمان مختلف تقسیم کرد و افزود: دوره اول از صفویه آغاز تا دوره مشروطه ادامه یافت که دوره تکرار سنت ها لقب گرفته است. دوره دوم نیز از انقلاب مشروطه شروع شده و به شعر دوره مشروطه و انقلاب در مفهوم و شروع اضافه شدن مفاهیم جدید در شعر است. در دوره سوم شعر، دوره رضاشاهی بوده و بازگشت به گذشته و نوآوری در شعر در این دوره وجود دارد. همچنین دوره چهارم شعر(نیمایی) را می‌توان نسل نو نام گذاری کرد.
وی ادامه داد: دوره پنجم، دوره شعر شاگردان نیما یوشیخ است که به گسترش تخیل یوشیج پرداختند. دوره ششم که همدوره نسل دوم شاگردان نیمایوشیج است دوره رشد فرهنگی و ورود ساختار اقتصادی به شعر فارسی و ایرانی بوده و دوره هفتم شعر مربوط به بعد از انقلاب است که تکثر و تردید در شعر را داریم. در این دوره، در میان شاعران و نویسندگان چند صدایی حاکم شد و شعرگویی برای کودکان افزایش یافت. دوره هشتم نیز ناظر بر شعر بعد از جنگ است که مظامین فارسی و ایرانی ارزشی وارد شعر شد.
عابدی در سخنانی به آرمان های سیاسی و اجتماعی شاعران اشاره کرد و اظهار داشت: در دوره مشروطه عمده شاعران دارای شعرهای سیاسی بودند و با وقوع انقلاب مشروطه آرمان آزادی طلبی و قانون خواهی و استبداد ستیزی در میان شعرهای ایرانی شکل گرفت.
در پایان این نشست جلسه پرسش و پاسخ برگزار شد.
