رئیس سازمان نوسازی شهر تهران از تبدیل شدن محلههایی مانند هرندی، شوش، دره فرحزاد و لالهزار به مراکز اقامت موقت معتادان و کارتنخوابها خبر داد و گفت: از ستاد ملی بازآفرینی پایدار شهری میخواهیم تا فکری اساسی برای حل مشکلات لایههای پنهان ضد فرهنگی این مناطق و نیز مبارزه با مظاهر آسیبهای اجتماعی در سطح شهر تهران کند.
به گزارش روابط عمومی شرکت مادر تخصصی عمران وبهسازی شهری ایران به نقل از پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی ، عبادالله فتحالهی در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی درباره مشکلات بافتهای آسیبپذیر و ناکارآمد برخی مناطق مرکزی تهران مانند منطقه ۱۲ اظهار کرد: همیشه فرسودگی موضوعی عمرانی و ساختمانی نیست؛ بلکه گاهی فرسودگی انسانی را نیز شامل و به یک معضل اجتماعی تبدیل میشود؛ در این نوع فرسودگی، مالکان قدیمی بافت، سکونتگاه را ترک میکنند و به مرور ساختمانها نیز رو به تخریب میگذارند و بافت محله به مکانی برای استفاده موقت برخی شهروندان بزهکار و آسیبدیده اجتماعی تبدیل میشود.
رئیس سازمان نوسازی شهر تهران با اشاره به برخی مهاجرتها در سطح ملی گفت: این پدیده در تهران به صورت کارتنخوابی در محلات مختلف تهران از جمله هرندی، شوش، دره فرحزاد و ... دیده میشود؛ این محلهها به اماکنی برای اسکان موقت افرادی که به هر دلیل سکونتگاهی ندارند، تبدیل شده که شبها در این اماکن حضور مییابند و به دیگر افراد شریف محله نیز آسیبهایی از قبیل اعتیاد و بزهکاری وارد میکنند.
عضو ستاد ملی بازآفرینی پایدار شهری ادامه داد: در بین این افراد از فارغالتحصیلان مقطع دکترا از دانشگاههای معتبر خارجی دیده میشود تا افراد بیسواد و بیکار و فاقد هر گونه شرایط مناسب اجتماعی؛ من از کمیسیون فرهنگی ستاد ملی بازآفرینی پایدار شهری میخواهم تا فکری اساسی برای حل مشکلات لایههای پنهان ضد فرهنگی این مناطق و نیز مبارزه با مظاهر آسیبهای اجتماعی در سطح شهر تهران کند.
وی با اشاره به پدیده شبمردگی در سطح شهر تهران خاطرنشان کرد: بیشترین مشکلات در حوزه شبمردگی در منطقه ۱۲ است که روزانه یک و نیم میلیون نفر در این منطقه رفت و آمد دارند، ولی شبها به یکباره حجم ترددها کاهش شدیدی دارد که منجر به پدیدهای به نام شبمردگی شده است؛ علت آن نیز ترک منازل و تخلیه شدن خانههای محلههای این منطقه از سوی ساکنان قدیمی بافت است.
فتحالهی با بیان اینکه شبها بین ۱۵۰ هزار تا ۲۰۰ هزار کارتنخواب در منطقه ۱۲ تهران به خصوص خیابان لالهزار زندگی میکنند، گفت: علت شبمردگی، تجاری شدن منطقه و اسکان کارگران فصلی و کارگران بازار در خانههای ترک شده از سوی خانوارهای قدیمی است؛ وقتی خانوادهها از یک منطقه خارج شوند، به مرور خانهها به انبار واحدهای تجاری تبدیل میشوند و کارگران نیز در همان محل میخوابند؛ نبود خانواده در این خانههای قدیمی، بافت را به یک مرکز بحران آسیبهای اجتماعی تبدیل کرده است.