معاون بهداشتی وزارت بهداشت اولویت اقدامات مربوط به اجرای طرح تحول سلامت را رسیدگی به سکونتگاه‌های غیر رسمی اعلام کرد و گفت: ستاد ملی بازآفرینی شهری پایدار در مرحله تصمیم‌سازی بسیار خوب عمل کرده است.
به گزارش روابط عمومی شرکت مادر تخصصی عمران و بهسازی شهری ایران دکتر علی‌اکبر سیاری در گفتگو با پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی درخصوص اقدامات وزارت بهداشت در حوزه سکونتگاه‌های غیررسمی در کشور بیان کرد: وزارت بهداشت از سال ۹۲ مطالعاتی را بر روی شاخص‌های بهداشتی و وضعیت دسترسی و بهره‌مندی مردم به خدمات انجام داد و طرحی را مبنی بر طرح تحول سلامت ایجاد کرد که این طرح نیز از اواسط سال ۹۳ آغاز و در سال ۹۴ به مرحله افتتاح و بهره‌برداری رسید.
دکتر سیاری در ادامه با بیان اینکه اجرای عدالت اجتماعی و دسترسی مردم به خدمات، پاسخگویی نیازهای آنها و در عین حال حمایت مالی در مواقعی که نیاز دارند مهمترین رویکرد ما در این هدف به شمار می‌رود گفت: در حال حاضر بدترین وضعیت چه از لحاظ بهداشتی و چه دسترسی و کیفیت زندگی را ساکنان حاشیه شهرها یا سکونتگاه‌های غیررسمی دارا هستند. به همین منظور در طرح تحول سلامت تصمیم گرفتیم تا اولویت اقدامات خود را از این مناطق آغاز کنیم.
معاون بهداشتی وزات بهداشت در ادامه اضافه کرد: بر اساس مطالعات انجام شده تا کنون ۷۰۰ سکونتگاه را به همراه امکانات بخش دولتی و خصوصی در بخش درمانی در کشور شناسایی کردیم. با توجه به نتایج به دست آمده به ازای هر دو تا سه هزار نفر در این مناطق یک کارشناس مراقب سلامت و برای هر ۳۰ تا ۵۰ هزار جمعیت یک کارشناس تغذیه و روان پیش بینی کرده‌ایم.
دکتر سیاری در این باره تأکید کرد: مشکل فضای فیزیکی و استخدام نیروها در پایگاه‌های سلامت در سکونتگاه‌ها یکی از معضلات ما در این بخش بود که هردوی آن را به کمک بخش خصوص حل کردیم.
وی با تأکید براین نکته که درحال حاضر وزارت بهداشت پیشتازترین دستگاه در بخش رسیدگی به وضعیت سکونتگاه‌های غیررسمی به شمار می‌رود بیان کرد: ما در زمان فعلی برنامه کامل و رسمی برای اجرای طرح تحول سلامت در این مناطق را خواهیم داشت که امید است با همکاری دستگاه‌های مرتبط هرچه سریعتر به نتیجه خوبی دست پیدا کنیم.
دکتر سیاری درخصوص برگزاری ستاد ملی بازآفرینی شهری پایدار در وزارت راه و شهرسازی نیز بیان کرد: این ستاد تا کنون در مرحله تصمیم‌سازی بسیار خوب عمل کرده است. از سویی دیگر مواج و ناپایدار بودن جمعیت در سکونتگاه‌های غیررسمی شرایط را به گونه‌ای کرده است که خدمات بهداشتی به تنهایی نمی‌تواند وضعیت این مناطق را بهبود بخشد به همین دلیل همکاری بین بخشی و مشارکت و توانمندسازی مردم نیز در این بخش نقش بسیار مؤثری خواهد داشت./
